Strona:Karol May - Maskarada w Moguncji.djvu/126

 — Za opór, stawiany władzy, posiedzi trzy lata w więzieniu.
 — Zounds! To czyni trzynaście. Miałem już dziś dostać dziesięć lat.
 — Ach! Dlaczego?
 — To go nie obchodzi.
 — Człowieku, jesteś albo warjatem, albo idjotą, a w takim razie za żarty drogo zapłacisz.
 — No, jeśli już jeden z nas ma być warjatem, a drugi idjotą, to wolę być warjatem.
 — Człowieku, czy to do mnie się stosuje?
 — Nie; do mnie, t. zn. do warjata.
 — Ale idjota do mnie?
 — Tak, istotnie. Na to, niestety, nic nie mogę poradzić.
 — Widzę, że daremnie gadać na ulicy. Niech za mną idzie. Naprzód!
 — Dokąd?
 — Wkrótce się przekona. Co tu ma w worku?
 — Przybory podróżne.
 — A w tym starym?
 — Strzelbę myśliwską.
 — Czy ma pozwolenie na broń?
 — Tak; mam.
 — Kto wystawił?
 — Ja sam.
 — No, to niech będzie gotów do rozstania się ze strzelbą i do dwóch dodatkowych lat więzienia.
 — Niech piorun trzaśnie! Znów dwa lata?
 — Tak. Z powodu sfałszowania dokumentów.

122