Strona:Karol May - Niewolnice.djvu/60

przybędzie, możesz z nim pomówić, a on ci na pewno za wielbłądy zapłaci.
 — Nożem lub kulą!
 — Pod naszą opieką nic ci się złego nie stanie.
 — W wartość waszej opieki wierzyć mi jednak trudno. Chociaż rozmawialiście po drodze tak często szeptem, mimo to różnych nasłuchałem się rzeczy.
 — I cóż słyszałeś?
 — Słyszałem o jakimś obcym effendim, na którego życie nastajecie, i o żołnierzach, którzy są przy nim.
 — Zrozumiałeś fałszywie — wtrącił muza’bir.
 — Nie, on słyszał całkiem dobrze, — rzekł mokkadem.
 Muza’bir spojrzał na niego ze zdumieniem i pytaniem w oczach, mokkadem jednak rzekł spokojnie, zwracając się do szeika:
 — Ponieważ tyle słyszałeś, lepiej będzie, gdy się dowiesz o reszcie. Czy jesteś przeciwnikiem niewolnictwa?
 — Co mnie obchodzi niewolnictwo!

56