Strona:Karol May - Oko za oko.djvu/10

 — Straszne! Język odmawia mi posłuszeństwa. Mów, panie, mów!...
 — Ale wprzód zapytam cię, czy przypadkiem nie wiesz, kim jestem?
 — Skądże znowu...
 — Jestem effendim z kraju chrześcijańskiego i przyjacielem reisa effendiny, którego...
 — Allah! — przerwał mi z niesłychaną trwogą. — Ty? Ty jesteś owym obcym effendim, który tylu już niewolników wyrwał z rąk rabusiów?
 Umilkł, namyślając się widocznie, co powiedział, a może więcej powiedział, niż wypadało. Ja zaś udawałem, jakobym tego nie zauważył i rzekłem:
 — Słyszałeś więc o mnie? Cieszy mnie to, bo nie będę zmuszony rozprawiać z tobą wiele. Wiesz zatem, że pomagam emirowi w spełnianiu ważnego zadania.
 — No, tak, wiem, ale tyle tylko, że osiągnąłeś to, czego sam emir nie zdołał dokonać.
 — Rozumiesz więc, że Ibn Asl żywi z tego powodu śmiertelną nienawiść do mnie.
 — Oh tak, większą nawet, niż do reisa effendiny.
 — Doświadczyłem tego nie dawniej, jak wczoraj. Muszę ci to opowiedzieć.
 Powtórzyłem mu pokrótce wszystko, co mnie spotkało, przemilczając, oczywiście, rzeczy zbędne, a przedewszystkiem to, że widziałem

8