Strona:Karol May - Oko za oko.djvu/100

liwy, effendi, jest bowiem ktoś, kto chętnie oddałby życie dla ciebie, i choćbyś go nie wziął ze sobą dobrowolnie...
 — To biegałby za mną sam...
 — Tak, effendi. Masz przecie dwa wielbłądy doskonale dobrane i, skoro tylko wsiądę na jednego z nich, to już nie zdołasz mnie zsadzić. A gdybym ci nie mógł pomóc w niebezpieczeństwie, to przynajmniej będziesz miał we mnie szczerze oddanego sługę, który bądź co bądź przyda się w tak długiej podróży. Proszę cię więc, nie zostawiaj mnie, lecz zabierz ze sobą!...
 — No, widzisz, wziąłbym cię, ale masz przecie dziadka Abu en Nila...
 — Czy on zabrania ci wziąć mnie w drogę?
 — Nie, ale przypuszczam, że obowiązkiem twoim jest poświęcić się teraz dla niego, ażeby znowu nie przytrafiło mu się jakieś nieszczęście.
 — To się da jakoś zrobić, — wtrącił reis effendina — już podczas krótkiej podróży z Hegazi przekonałem się, że Abu en Nil jest znakomitym sternikiem, Przebaczyłem mu wszystko, co minęło, a teraz jestem gotów zatrzymać go w swojej służbie, dopóki nie wróci do Faszody, a wtedy niech Ben Nil się nim opiekuje.
 Stary Abu en Nil bowiem, zarówno jak i Selim, znany pyszałek, pozostali na okręcie reisa effendiny i nie brali udziału w wyprawie. Ben Nil począł serdecznie dziękować emirowi za to, że poparł jego prośbę, wobec czego nie

98