Strona:Karol May - Oko za oko.djvu/20

tylko... z jednem stało się źle, niestety. Brakuje jednego z pośród jeńców: Orama. Uwolnił się hycel z więzów i niedość, że uciekł, zabrał nam jeszcze najlepszego więlbłąda...
 I pocwałował w nasze ślady — wtrącił Ben Nil.
 — Tak, zaraz za wami pognał, ale skąd o tem wiecie?
 — Widzieliśmy go.
 — A gdzie to?
 — Dowiesz się później, — odrzekłem — główna rzecz, czy wszyscy jeńcy są dobrze zabezpieczeni.
 — Od chwili, gdy nam uciekł Oram, nie uda się to żadnemu. Mam nadzieję, że nie obwinisz nas o tę ucieczkę, bo był związany jeszcze w twojej obecności.
 — Zdaje mi się, że winę należy przypisać nie tyle niedostatecznemu skrępowaniu, ile niedbałej warcie. No, ależ pilnowaliście. Niechże was! Jestem pewny, że spaliście wszyscy, jak zabici.
 — Słowo ci daję, effendi, że straż czuwała bez przerwy, ale ten pies uczynił zapewne jakieś czary, albo ulotnił się w powietrze, jak dym...
 — O, to niemożliwe, widziałem go, i to kilka razy na własne oczy i Ben Nil również, lecz nie gniewam się bynajmniej, przeciwnie mam nawet powody do zadowolenia z jego

18