Strona:Karol May - Old Surehand 03.djvu/71

—  59  —

 — Głupie pytanie! Stroiliście dziwne miny, gdy ja opowiadałem, dlatego stanowczo chcę wiedzieć, co te miny miały znaczyć. A może się boicie mnie to powiedzieć?
 — Nic nie wiem o żadnej obawie!
 — To mówcie!
 Wszyscy goście ucichli, nawet przy dalszych stołach. Przeczuwali małą burzę, dlatego słuchali z zaciekawienien.
 — Przyznaję się otwarcie — odpowiedziałem z uśmiechem — że dziwi mię ten niezwykły anachronizm, którego dopuściliście się w swem opowiadaniu.
 — Anachronizm? Co to jest? Mówcie tak, żeby was można zrozumieć!
 — Dobrze, powiem wyraźniej! Od kiedyż to mówi się o nafcie w obecnem jej znaczeniu?
 — Któż to może wiedzieć?
 — Ja to wiem: od roku 1859. A kiedy odkryto w Stanach Zjednoczonych pierwsze źródła oleju skalnego?
 — Sami sobie na to odpowiedzcie!
 — Dwa lata przedtem, czyli w roku 1857. Wy zaś mówicie o świdrze ziemnym, po tamtej stronie Coteau, przy którym miał być Lincoln wkrótce potem, gdy został lawyerem?
 — Dajcie mi pokój ze swoimi głupiemi pytaniami!
 — Nie są one takie głupie, jak wam się zdaje, a należą do wyjaśnienia którego wam chcę udzielić. Lincoln zamieszkał jako lawyer w Springsfield w roku 1836, a więc mniej więcej na dwadzieścia lat przed odkryciem pierwszego źródła znaczniejszego. Jakżeż to się zgadza z waszem opowiadaniem?
 — Czy się zgadza, czy nie, to mnie jest obojętne!
 — W takim razie bądźcie z łaski swojej tak samo obojętni względem wyrazu mej twarzy!
 — Czy chcecie przez to powiedzieć, że nie wierzycie w to, co mówiłem o pożarze ropy? — zapytał groźnie.