Strona:Karol May - Old Surehand 04.djvu/188

—  428  —

mi, że „Swallow“ ma przewagę nad „L’ horrible’m“. Podnieście sir, kotwice i jazda!
 — Nie tak skwapliwie, kolego! Zbyt wielki pośpiech gorszy czasem od powolności. Przedewszystkiem muszę tu załatwić kilka spraw.
 — Spraw? Mój Boże, któżby myślał o jakichś tam sprawach w takiem położeniu! Musimy zaraz ruszyć na morze.
 — Nie, ja muszę w tej chwili wysiąść na ląd, ażeby wedle instrukcyi spełnić swoje zadanie. Nadto nie mam podostatkiem żywności, wody i amunicyi. Trzeba się postarać o parowiec, któryby mię wyholował z portu pod przypływ. Ile armat ma „L’ horrible“?
 — Ośm po obu bokach, dwie na tyle i jedną do obracania na przodzie.
 — To w bitwie będzie ode mnie silniejszy. Forster!
 — Ay, sir! — odrzekł, przystępując bliżej sternik, któremu nie uszło ani jedno słowo z całej rozmowy.
 — Ja idę zgłosić się na lądzie i postaram się, żeby dostawiono wszystko aż na bulwar. Poślijcie tam kogoś na holownik. Ma widocznie czas, niech więc za godzinę podpłynie przed nas. Dłużej nie zabawię.
 — Well, sir!
 — Nie przychodzi wam na myśl jeszcze jaka sprawa?
 — Nie, kapitanie. Wiem dobrze, że sami o wszystkiem pamiętacie!
 Parker chciał znowu zwrócić się do Jennera, kiedy jeden z jego ludzi oznajmił:
 — Łódź pod burtem, sir!
 — Jaka?
 — Cywilni, ośm osób, a między nimi Indyanin, jak się zdaje.
 Porucznik podszedł na krawędź, spojrzał na dół i zapytał:
 — Co tam, ludzie?
 Poprosiłem w imieniu nas wszystkich, żeby nam pozwolono wejść na pokład. Znalazłszy się na statku, wyjaśniłem porucznikowi naszą sprawę. Jakkolwiek