Strona:Karol May - Osman Pasza.djvu/21

 — Allah! Mówiłem szczerą prawdę!
 — Byliście przedtem w Hilleh?
 — Tak.
 — Jak długo?
 — Parę godzin
 — Dokąd wybieracie się stąd.
 — Najpierw do Kerbeli.
 — Potem?
 — Do Meszhed Ali.
 — Lecz nie przez Hilleh znowu; byłoby to nakładem drogi, ale wprost przez Kefel?
 — Tak.
 — A z Meszhed Ali dokąd? —
 — Wdół do Samawatu. —
 — A dalej?
 — Stamtąd chcieliśmy wrócić do Persji przez Qornę, Hawizę i Disful dolinę rzeki Kercha.
 — Nie wstępując do Hilleh?
 — Nie, — odrzekł Peder, który mimo swą przebiegłość, nie miarkował wcale, jaką pułapkę nastawił nań generał tem pytaniem. Wybieg udał się, bo Osman Pasza pochwycił:
 — A więc jak się ma rzecz z listem dla namiestnika? Mieliście go doręczyć, a odjechaliście, nie zrobiwszy tego, nie mając przytem zamiaru wrócić do Hilleh. A teraz przychodzicie wśród nocy i przynosicie list. Objaśnij mi tę sprzeczność.
 Persowie byli święcie przekonani, że zo-

19