Strona:Karol May - Osman Pasza.djvu/56

 — Czy chcesz fam wrócić?
 — Tak.
 — Allah! Czy jesteś przytomny?
 — Przypuszczam. I wracam tam nie sam, lecz w twojem towarzystwie.
 Ze strachu ugrzązł w ceglanym prochu, klasnął w dłonie i wystękał:
 — W mo-o-o-jem towarzystwie? Effendi, ani myślę! Jeżeli jesteś szalony — to ja nim nie jestem i nie mam do tego powodu!
 — A więc słuchaj, czego jeszcze szukam! Mianowicie twego majątku.
 — Mego majątku? Jak ty to rozumiesz?
 — Pomijam już twoje konie i wielbłądy, które sam widziałeś, a które, jeżeli uczynisz to, czego zażądam, otrzymasz zpowrotem Ale wielbłądy były objuczone, przytem, jak sądzę, przedmiotami, które nie są bez wartości.
 — Nie bez wartości? Możesz mi wierzyć — ich wartość jest tak wielka, że wynosi majątek, wielki nawet majątek. Są to dary Szach-in-Szacha, a co nasz władca daruje — kosztuje dużo, bardzo dużo!
 — Cóż powie, kiedy mu doniesiesz, że te kosztowne dary zostały ci zrabowane?
 — Boję się nawet pomyśleć o tem! Stracę jego łaskę, opiekę, jego zaufanie i zostanę rzucony w proch, z którego nie wydźwignę się więcej. Do tego dochodzą zobowiązania, jakie

54