Strona:Karol May - Osman Pasza.djvu/63

rów, bo ochmistrz byt „w porządku“, a moje skulone kształty świadczyły pozornie, że moja pozycja jest równie wytężona i bolesna, jak poprzednio.
 — Słyszałeś na pewno, co twój zatracony karzeł wyszczekał przed chwilą — zapytał.
 — Tak — odrzekłem.
 — Ten wstrętny, plugawy kret jest obłąkany, pomylony!
 — Nie!
 — Nie? Zgadzasz się z nim?
 — Tak!
 — To i ty jesteś pomylony, ze strachu zupełnie zwarjowany!
 — Bynajmniej! Mój rozum jest w każdym razie jaśniejszy i zdrowszy od twego.
 Wybuchnął tym samym, co i poprzednio, śmiechem i zawołał:
 — Chce być wolny, chce uwolnić Halefa! Ja będę zbity szpicrutą! To potwierdza ten gość i mówi przytem o swoim rozumie!
 — Ba, mój Hadżi zwykł dotrzymywać słowa. Skoro ci przyrzekł obicie szpicrutą, stanie się to, jakkolwiekbyś się bronił!
 — Psie! Jeżeli nie jesteś zwarjowany, możesz więc mieć zamiar obrażenia mnie! Nie zdajesz sobie wcale sprawy, co cię czeka!
 — Czy chcesz mnie rozśmieszyć! Jeżeli ktoś z nas nie wie, co go czeka, to ty nim właśnie

61