Strona:Karol May - Pantera Południa.djvu/83

czajów Indjan. Wódz Miksteków rzekł jeszcze raz spokojnym głosem:
 — Odpowiadaj!
 — Nic nie powiem.
 — Więc giń! Milczenie jest udziałem zmarłych.
 Po tych słowach Bawole Czoło szybkim ruchem przebił serce jeńca. Przebity nie jęknąwszy nawet, wyzionął ducha.
 — Tak samo jak on, umrą oni wszyscy! — rzekł chłodno Bawole Czoło.
 Przyłożył teraz nóż do piersi drugiego i zapytał:
 — Czy będziesz również milczał, czy też powiesz, gdzie ukryliście jeńców?
 Zapytany namyślał się przez chwilę; nie miał ochoty ginąć od noża, a przecież nie chciał zdradzić towarzyszy. Ta chwila namysłu przesądziła o jego losie. Za długa wydała się wodzowi Miksteków, więc zatopił nóż w sercu Meksykania. Teraz przyłożył zkolei bowie do piersi trzeciego.
 — Mów, psie, gdzie są jeńcy?
 — Powiem! — rzekł pośpiesznie zapytany. — Zamknięto. ich w starej świątyni.
 — Gdzie stoi ta świątynia?
 — W stanie Chihuahua, wpobliżu hacjendy Verdoji.
 — Określ mi ją bliżej.
 — To stara piramida meksykańska na północ od hacjendy, porosła krzewami.
 — Jak się wchodzi do wnętrza?
 — Tego nie wiem. Przybyliśmy nocą, Zostałem na

81