Strona:Karol May - Pantera Południa.djvu/84

dworze — nam wejść nie pozwolono. — Dostęp mieli tylko sennor Verdoja, sennor Pardero i stary służący. Naprzód zaprowadzili obydwie dziewczyny, potem zaś mężczyzn.
 — Z której strony znajduje się wejście? — Nie wiem tego.
 — Chyba widzieliście, w jakim kierunku udał się Verdoja?
 — Udał się w kierunku krzaków, które rosną u podnóża piramidy, i zniknął później w kierunku południowym.
 — A więc tam jest wejście. Coście robili, gdy już jeńcy weszli?
 — Pojechaliśmy do hacjendy Verdoji; tam otrzymaliśmy świeże konie i amunicję, poczem ruszyliśmy w dalszą drogę.
 — Tutaj?
 — Tak.
 — Jak długo jechaliście?
 — Od drugiej rano.
 — Czy możemy być na wieczór przy piramidzie, jeżeli ruszymy natychmiast?
 — Tak.
 — Dobrze. Zaprowadzisz nas tak, aby nikt nie widział. Przy najmniejszym odruchu podejrzanym — zginiesz. Czy zapamiętałeś sobie drogę?
 — Tak; znam ją dokładnie.
 — To wystarczy. A co do twego towarzysza, to obejdziemy się bez niego; zasłużył, według praw prerji, na karę śmierci.

82