Strona:Karol May - Pantera Południa.djvu/94

 — Gdzie twój towarzysz?
 Zapytany milczał uparcie. Pogromca Grizly wymierzył mu potężny policzek.
 — Czy będziesz odpowiadać na pytania, które ci zadaje wódz Apaczów?
 I tym razem jedyną odpowiedzią było milczenie, Gdy pozostali nie mogli również zmusić zuchwałego Komancza do mówienia, rzekł Sternau, jednakże innym, niż oni, tonem:
 — Jesteś wojownikiem Komanczów; odpowiadsz tylko temu, kto cię traktuje jak dzielnego wojownika. Czy uciekniesz, jeżeli cię zwolnię z więzów?
 — Nie; zostanę tutaj — odparł jeniec.
 — Czy będziesz mówić?
 — Władcy Skał będę odpowiadać, jest bowiem sprawiedliwy i dobry i nie bije jeńca, który się bronić nie może.
 Była to aluzja do Pogromcy Grizly, którzy uderzeniem zdobył sobie w Komanczu śmiertelnego wroga.
 — Znasz mnie? — zapytał Sternau.
 — Znam cię i jestem twoim jeńcem.
 — Należysz do tego, kto cię pokonał. Wstań!
 Sternau odwiązał lasso. Jeniec podniósł się, nie zdradzając zamiaru ucieczki.
 — Czy jesteś sam? — pytał Sternau.
 — Nie — brzmiała odpowiedź.
 — Czy wielu jest was tutaj?
 — Jeszcze jeden.
 — Posłano was na zwiady?
 — Tak.
 — Za wami idzie znaczna siła wojowników?

92