Strona:Karol May - Pod Siutem.djvu/9

 — Mylisz się. Ja sam przybyłem, ażeby ciebie odszukać.
 — Naco? Ale zaczekaj! Tu na moście nie możemy rozmawiać o tych sprawach. Chodźmy do jakiej kawiarni; to będzie najlepsze.
 — Tak, to najlepsze, — potwierdził, kłaniając mi się, poczem obrócił się, aby mi towarzyszyć do miasta. Weszliśmy do pierwszej napotkanej kawiarni i, znalazłszy jakiś cichy kącik, kazaliśmy sobie podać limonjady. Następnie zapytałem:
 — A więc dlaczego przybyłeś sam, ażeby mnie tu odszukać?
 — Bo mój pan mi tak kazał — brzmiała niezbyt inteligentna odpowiedź.
 — Cóż go do tego skłoniło?
 — Nie chce, żebyś był sam.
 — Aha! Czy Murad Nassyr sądzi, że potrzebuję obrońcy?
 — Nie, ale w każdym razie będzie lepiej, jeśli będę przy tobie. Byłem najsłynniejszym wojownikiem mojego szczepu i, jak wiesz, idę o lepsze z bohaterami całego świata...

7