Strona:Karol May - Podziemia egipskie.djvu/63

 — Więc mam powykręcać, albo nawet połamać sobie ręce i nogi?
 — Tego nikt od ciebie nie wymaga — odrzekłem. — Musi tam być przecież jakie urządzenie, zapomocą którego będzie można zleźć nadół.
 — Jest — oświadczył fakir.— Po obu stronach szybu znajdują się dziury, w które wstawia się nogi. To daje także silne oparcie dla rąk. W ten sposób można się dostać nadół, jak po zwykłych schodach albo i po drabinie.
 — Jaki ten szyb głęboki?
 — W głębokości dwudziestu stóp natrafimy na dwie sztolnie boczne, ale próżne i bardzo małe, a znowu trzydzieści stóp niżej znajdziemy się już w głównym kurytarzu. Nie bójcie się — schodzenie i wchodzenie przy pomocy tych dziur jest zupełnie wygodne.
 — A jakie tam powietrze?
 — Prawie takie dobre, jak na górze. Muszą tu być otwory powietrzne, których jednak dotychczas nie odszukałem. Może twoje bystre oczy zdołają je odkryć.
 Powiedział to głosem zwyczajnym,

61