Strona:Karol May - Podziemia egipskie.djvu/70

przecież chyba zauważył, gdyby się koło mnie usiłował przecisnąć, aby wtyle zostać.
 — A jednak widocznie nie zauważyłeś tego. Odczepił się od powrozu i wśliznął skrycie w boczną sztolnię, by nas obok siebie przepuścić. Teraz zamknął szyb kamieniami i nie możemy się wydostać.
 — Allah ’l Allah! A więc to prawda? — spytał głosem pełnym przerażenia.
 — Tak, smutna prawda. Spróbowałem właśnie podnieść te kamienie, ale za ciężkie.
 — Ja ci pomogę. Idę!
 — Zostań tam! Nanic mi się twoja pomoc zda, bo na dwie osoby tutaj za ciasno.
 — To spróbuj jeszcze raz, effendi! Jesteś silny, o wiele silniejszy ode mnie. Może uda ci się podnieść kamienie i usunąć przeszkodę.
 — Dobrze, spróbuję jeszcze raz, ale jeśli się uda, to kamienie wpadną do szybu i głowy nam rozbiją. W każdym

68