Strona:Karol May - Podziemia egipskie.djvu/84

mogłem się zdobyć na to, aby zgładzić ze świata dobroczyńcę mojego dziadka.
 — Postąpiłeś słusznie i spodziewam się, że ci się za to odwdzięczę.
 — Ty, panie?
 — Tak jest, gdyż właśnie jestem owym cudzoziemcem, którego miałeś zamordować.
 — Czy mówisz prawdę, effendi?
 — Najzupełniejszą prawdę. Zapytaj mego towarzysza; zresztą, mogę ci to udowodnić także w inny sposób.
 — To byłby kismet, którym cieszyłbym się, jak jeszcze nigdy w życiu.
 — Imienia twego dziadka nie słyszałem i dowiedziałem się o niem dopiero od ciebie. Był on sternikiem okrętu, dążącego do Siut. Zaledwie jednak opuściliśmy port w Bulak, statek przybił w Giseh do brzegu.
 — Tak, to prawda!
 — Miałem jechać tym statkiem. Wieczorem przyszedł na pokład kuglarz, żeby mnie okraść, a potem miano mnie zamordować.
 — I to prawda. Słyszałem to od me-

82