blicznych, jak meczety, koszary, szkoły i t. p. Na aktach i dekretach jest przez specjalnych urzędników, niszandji zwanych, wystawiana w złocie, w czerwieni lub czerni. Jest rzeczą niezmiernie rzadką, ażeby sułtan raczył sygnować własnoręcznym podpisem przedłożony mu dokument. Proszący o to musi cieszyć się największą łaską albo muszą złożyć się na to okoliczności, które tylko znawca miejscowych stosunków wykorzystać potrafi. Może się bowiem zdarzyć, że bardzo niski urzędnik na drodze osobiście jemu dostępnej osiąga więcej, niż Szeik ul Islam, albo Wielki Wezyr.
Tak więc mogę powiedzieć teraz, gdy sojusznik mój w tej sprawie już nie żyje, że wszystkie me tureckie legitymacje zdobywałem za pośrednictwem pewnego urzędnika, którego stanowisko u nas, na Zachodzie, zaliczałoby się do najniższych. Był to mój przyjaciel Mustapha Moharemm Aga, który w przeciągu 50-ciu lat był kapudżim[1] przy Wysokiej Porcie. Oddźwierny jest to przecież najniższa
- ↑ Oddźwierny.
