Strona:Karol May - Przez kraj Skipetarów.djvu/324

—   304   —

 — Gorszych rzeczy nie spodziewamy się tak z tobą, jak bez ciebie. Czy znasz panujące tu prawa krwawej zemsty?
 — Znam.
 — Czy to prawda istotnie, że ten spór ustał?
 — To prawda napewne, dopóki czekan nie będzie zwrócony. Odnosi się to jednak jedynie do krwawego odwetu, do niczego więcej.
 — Jak to pojmujesz?
 — Może was naprzykład napaść, by was ograbić i zabić przytem. W takim razie zabiłby was dla rabunku, nie z zemsty.
 — Allah jest wielki, ale rzetelność wasza tutaj jest mała — odparł Halef. — Jaką korzyść mieć będzie mój sąsiad, jeśli przyrzeknę nie kraść mu harbuzów, a następnej nocy pozabieram melony? Jesteście łajdaki wszyscy razem!
 Przerwałem tę rozmowę pytaniem:
 — Jak daleko jeszcze do Jersely?
 — Mała godzinka.
 — Więc możemy się tam zatrzymać, aby się posilić. Czy jest tam chan?
 — Tak, znam gospodarza.
 — A gdzie radzisz nam noc przepędzić?
 — W Kilissely; znam tamtejszego gospodarza.
 — Jak tam daleko?
 — Z Jersely cztery dobre godziny.
 — Czemu tę właśnie wieś wybierasz?
 — To bardzo piękna miejscowość, położona w dolinie Mustafy, gdzie obficie i tanio można dostać wszystkiego, czego dusza zapragnie.
 — A jak daleko stamtąd do Uskub?
 — Ośm godzin.
 — Dobrze, zostaniemy w Kilissely.
 Krawiec jechał przodem jako przewodnik, nie troszcząc się o nas zupełnie. Ponieważ Osko i Omar byli tuż za nim, mogłem o nim pomówić z Halefem, nie podsłuchiwany przez niego.