Strona:Karol May - Przez kraj Skipetarów.djvu/440

—   412   —

 — A kto pisał tę kartkę?
 — Twój znajomy, Hamd el Amazat, brat Baruda el Amazat, który był tej nocy u ciebie.
 — A jednak jeszcze nigdy o nim nie słyszałem. Gdzież on przebywa?
 — Był w handlu kupca Galingré w Skutari, teraz odszedł stamtąd, aby pojechać do Szuta, gdzie się ma spotkać z bratem Barudem el Amazat.
 — Skąd ty wiesz o tem?
 — Ta kartka mi tak powiada.
 — Effendi, ty jesteś rozumna głowa. Groźba twoja o złem spojrzeniu była tylko obliczona na wyprowadzenie mnie w pole. Ty nie masz wcale złego wzroku. O wszystkiem pouczyła cię twoja bystrość; to nie ulega wątpliwości. Prawdopodobnie znajdziesz jeszcze właściwe Karanorman-chan, którego szukasz.
 — Już je znalazłem.
 — O nie! To, o którem myślisz, jest fałszywe.
 — Habulamie, popełniłeś teraz ogromne głupstwo.
 — Jakie, effendi!
 — Sam sobie kłam zadałeś. Przedtem wyparłeś się znajomości z Szutem, a teraz okazuje się, że wiesz, gdzie on mieszka.
 — Ach! Nie powiedziałem ani słowa.
 — Owszem! Zaprzeczyłeś temu, jakoby Karanorman-chan koło Wejczy było właściwem, czyli innemi słowy: tam Szuta znaleźć nie można. Z pewnością więc nie jest ci tajne miejsce jego pobytu.
 — Panie, to tylko przypuszczenie, fałszywy wniosek z twej strony.
 — Jestem pewien słuszności mego domysłu.
 — Gdybyś nawet słusznie się domyślał, to jednak nie możesz utrzymywać, że znalazłeś właściwe Karanorman-chan. Teraz wiesz tylko tyle, że to, które znasz, jest fałszywe.
 Przybrał miną wielce poważną i dumną. Uderzył w ton poufałości, a ponieważ odpowiadałem mu pozornie z wielką uprzejmością, ktoś niewtajemniczony byłby po-