Strona:Karol May - Przez kraj Skipetarów.djvu/86

—   76   —

 — Tanam ilm celtis australis komar — rzeczywista wiedza nazywa to Celtis australis.
 Otworzył usta szeroko, spojrzał na mnie ze zdumieniem i zapytał:
 — Czy są dwie różne wiedze?
 — O, więcej niż sto.
 — Allah! Znam tylko jedną. Ile chcesz sadaru, panie?
 — Dużą garść.
 — Pięknie! Zawinę ci to w torebkę. Panie, czego ci jeszcze potrzeba?
 Na podłodze leżał papier. Założyłbym się, że podjęto go na ulicy. Aptekarzowa podniosła go, zwinęła w trąbkę, przesunęła krawędź po języku, żeby się zlepiło i nasypała garść Celtis australis. Ponieważ miałem zewnętrznie tego użyć, przeto nie opierałem się takiemu familiarnemu postępowaniu.
 — Czy masz alkali? — spytałem.
 Spojrzała na mnie zdziwiona, mimo że było to znane arabskie słowo. On natomiast przeciągnął usta w uśmiechu pewnym siebie i zapytał:
 — A jakiego chcesz?
 — Wszystko mi jedno.
 — Panie, dowiedziałem się, że ojczyzna twa leży na zachodzie. Mam stamtąd bardzo dobre alkali, mogę ci dostarczyć, jeśli zechcesz.
 — Jak je zowiesz?
 — Szawell żuju.
 — Pokaż!
 Przyniósł, jak się spodziewałem, flaszeczkę z napisem: „Eau de Javelle, fabrique de Charles Gauthier, Paris“.
 — Skąd masz to alkali?
 — Kupiłem kilka flaszeczek od pewnego komiwojażera, który raz wstąpił do mnie. Pochodził ze stolicy Franzy, zwanej Praga.
 — Mylisz się. Praga jest stolicą Czech, gdy tymczasem stolica Franzy nazywa się Paryż.