Strona:Karol May - Przez pustynię tom 1.djvu/26

 — Na kim zdobyłeś tę broń?
 — Na pewnym Franku.
 — Z którym się biłeś?
 — Tak.
 — Gdzie?
 — Na polu walki.
 — Na jakiem polu?
 — Koło El Guerara.
 — Kłamiesz.
 Teraz stracił wreszcie cierpliwość. Zerwał się i chwycił za rewolwer.
 — Powiedziałeś, że kłamię? Powinienem zastrzelić cię, jak…
 Wtrąciłem w tej chwili:
 — Jak tego Franka w Wadi Tarfaui!
 Ręka z rewolwerem opadła mu, twarz jego zbladła. Opamiętał się wszakże i zapytał groźnie:
 — Co znaczą twoje słowa?
 Sięgnąłem do kieszeni, wyjąłem gazety i rzuciłem na nie okiem, by znaleźć nazwisko mordercy.
 — Sądzę napewno, że nie jesteś Uelad Hamalekiem; nazwisko twoje jest mi dobrze znane; nazywasz się Iamd el Amazat.
 Ormianin cofnął się i wyciągnął ręce przed siebie jakby dla odwrócenia ciosu.
 — Skąd znasz mnie?
 — Znam cię; to wystarczy.
 — Nie, ty mnie nie znasz. Nie nazywam się tak, jak powiedziałeś. Jestem Uelad Hamalek i zastrzelę każdego, kto temu nie wierzy.
 — Czyje to rzeczy?
 — Moje.
 Pochwyciłem chustkę. Była znaczona literami P. O. Otworzyłem zegarek: na wewnętrznej stronie kopert wyryte były te same litery.
 — Skąd masz zegarek?
 — Cóż to ciebie obchodzi? Połóż go!
 Zamiast usłuchać, otworzyłem jeszcze notesik. Zaraz na pierwszej stronie przeczytałem nazwisko: Paweł Galingré; na dalszych kartkach były zapiski stenograficzne, których nie umiałem przeczytać.
 — Powiadam ci, rzuć precz tę książeczkę!