Strona:Karol May - Przez pustynię tom 2.djvu/99

 — Kim pan jesteś? — zapytał tłumacz. — Także Anglik? Pan wygląda całkiem jak Arab!
 — Należę do wyprawy tego pana. Mamy zamiar czynić poszukiwania za fowling-bullami, a przytem chcemy poznać obyczaje tego kraju.
 — Kto to jest? — zapytał szejk Greka.
 — Frank.
 — Czy Frankowie są wiernymi?
 — Są chrześcijanami.
 — Nazarahami? Ten mąż jest przecież hadżim. Czy był on w Mekce?
 — Byłem w Mekce — odpowiedziałem.
 — Czy władasz naszą mową?
 — Władam nią.
 — Należysz do tego Ingli?
 — Tak.
 — Jak długo jesteście już w tej okolicy?
 — Od kilku dni.
 Brwi jego ściągnęły się. Pytał się dalej:
 — Czy znasz Haddedihnów?
 — Znam.
 — Gdzie poznałeś ich?
 — Jestem razikiem ich szejka.
 — To jesteś zgubiony!
 — Dlaczego?
 — Wezmę do niewoli ciebie i tych trzech.
 — Kiedy?
 — Natychmiast.
 — Jesteś silny, ale Cedar ben Huli, szejk Abu Hammedów, był także silny!
 — A cóżto było z nim?
 — Uwięził mnie, ale nie zdołał zatrzymać.
 — Maszallah! Tyś jest tym mężem, który zabił lwa?
 — Tak, to ja.
 — Jesteś więc w mojej mocy. Mnie się nie wymkniesz.
 — Albo raczej ty jesteś w mojej mocy i nie wymkniesz się mnie. Rozejrz się!
 Uczynił to, ale nie zauważył nikogo.
 — Wstać, mężowie! — zawołałem głośno.
 Natychmiast powstali wszyscy Haddedihnowie i wzięli go wraz z jego ludźmi na cel.