Strona:Karol May - Rapir i tomahawk.djvu/116

 — Tak jest. Ponadto dowiedziałem się, że wysłannik angielski jest w drodze do Juareza. Podobno wiezie dla niego broń, amunicję i pieniądze. Muszę czatować, aby mu wszystko odebrać. Gdy będę miał broń, amunicję i pieniądze, Juarez mnie przyjmie z otwartemi rękami.
 — Ale gdy się dowie, że masz to, co właściwie było przeznaczone dla niego, — co wtedy?
 — Któż mu to powie? Ja z pewnością nie. A tylko ja wiem o tem.
 — Gdzie się znajduje angielski wysłannik?
 — Wsiądzie na okręt w El Refiugio i popłynie górnym biegiem Rio Grande. Wtedy go napadnę. Zgadnij, kto to jest?
 — Nie potrafię. Powiedz sam!
 — Sir Dryden.
 Józefa zerwała się z miejsca z okrzykiem:
 — Dryden? Ten sam, naprawdę ten sam?
 — Tak. Ten sam, któremu zrabowaliśmy miljony.
 — Ten sam, który uwolnił Juareza z rąk Pantery?
 — Tak — rzekł Cortejo z rozpromienioną twarzą.
 — Jakiż szczęśliwy przypadek! A więc mam się udać do Rio Grande?
 — Nie, Józefo; zostaniesz w hacjendzie dei Erina.
 — Czy Arbellez zatrzyma mnie u siebie? Cortejo wybuchnął ostrym, pogardliwym śmiechem.
 — Będzie musiał. Czy sądzisz, że mu pozostawię hacjendę?
 — Jest przecież właścicielem.
 — Chwilowo. Zrobię z hacjendy punkt operacyjny

114