Strona:Karol May - Rapir i tomahawk.djvu/117

dla mych działań. Tam zbierać się będą werbowani przez nas ludzie. Stamtąd będę uderzał; tam, czy wiesz...? Tam znajduje się wpobliżu pieczara ze skarbem królewskim.
 — Chcesz skarb zabrać? — zawołała rozentuzjazmowana.
 — Tak, ale muszę najpierw grotę znaleźć. Słyszałem od Alfonsa, że Mikstekowie znają tajemnicę. Porwę paru z nich; będę ich tak długo chłostał i dręczył, aż zdradzą kryjówkę. Wtedy będę opływał w bogactwa i z łatwością dobiję się korony Meksyku.
 — Chcesz kupić hacjendę od Arbelleza?
 — Ani mi się śni. Zagarnę ją poprostu. Przed miastem czeka trzystu mocnych, odważnych mężów. Zwerbowałem ich. Będą ośrodkiem mojej potęgi. Z ich pomocą zajmę hacjendę. Jeżeli Arbellez będzie się bronił, zasztyletujemy go.
 — Świetnie, doskonale! A więc z tymi ludźmi mam ruszyć jeszcze dziś wieczorem?
 — Tak jest. Nie możemy tracić ani chwili.
 — Cóż się stanie z naszym domem, z meblami?
 — Pomyślałem o tem, by wszystko pozostało w porządku.
 — Ojcze, muszę zabrać ze sobą Amaikę.
 — Przeszkadzałaby nam ta stara.
 — Potrzebna mi pokojówka.
 — Będziesz się po drodze sama obsługiwała.
 — Ależ, ojcze, to niemożliwe! Córka przyszłego króla nie może się obejść bez służby.
 — Powiedziałaś sama: córka króla przyszłego.

115