Strona:Karol May - Sapho & Carpio (Boże Narodzenie).djvu/217

 — Do stu djabłów! Pan mi daje pełne policyjne instrukcje! — zawołał, starając się ukryć zakłopotanie. — A więc mam być dla pana uprzejmy i grzeczny? Well, spróbujmy! Pan ukradł nuggety, mr. Mayr?
 — No!
 — Nie? A więc przeszukamy pański pokój?
 — Do tego nie dopuszczę.
 — Nie? Ach!
 — Nie. Na podstawie praw stanu Missouri wymagany jest do rewizji również specjalny nakaz sędziowski.
 — Jestem zdumiony! Mimo, że jest pan cudzoziemcem, zna pan nasze ustawy od A do Z.
 — Jak pan widzi, przydaje mi się to.
 — Znam ustawy równie dobrze, jak i pan. Nie potrzebuję dla dokonania rewizji żadnego nakazu, gdyż gospodarz nie odmówi zgody.
 — Gospodarz nie może rozporządzać moim pokojem. Według praw stanu Missouri gość hotelowy jest wyłącznym właścicielem pokoju, który zamieszkuje i opłaca. Nie jego więc zgoda, a moja tu decyduje.
 Szeryf znał, oczywiście, te przepisy prawa równie dobrze, jak ja, przypuszczał jednak zapewne, że można się ich nie trzymać w stosunku do cudzoziemca. A więc nie może dokonać rewizji, nie może mnie aresztować, choć jestem obwiniony! Przełknąwszy i to, rzekł:
 — Niech pan nie przeciąga struny i nie utrudnia mi pracy. Dla pana samego będzie lepiej, gdy się pan zastosuje do sytuacji.
 — Wiem o tem; ale rzucono na mnie niesłuszne podejrzenie; Wypraszam więc sobie spojrzenia i słowa tego rodzaju, jakgdyby pan miał przeciw mnie sto dowodów. Okłamano pa-

209