Strona:Karol May - Sillan I.djvu/47

 — Przynieś z tratwy rzemienie, zwiążemy ich! — odrzekłem.
 Zostałem przy szyicie. Halef zaś oddalił się, aby spełnić moje polecenie. Po kilku minutach wszyscy trzej mieli skrępowane ręce i nogi.
 — Co teraz? — zapytał Halef. — Czy związanie ich było konieczne?
 — Tak.
 — A może lepiej na innem miejscu rozbić obóz?
 — Ani mi się śni! Przecież zwyciężyliśmy. Poza tem musimy się wyspać; nie myślę tracić dla tych ludzi nawet pięciu minut. Zobaczymy, co mają przy sobie!
 — Chcesz zabrać łupy? To niepodobne do ciebie, sihdi!
 — Nie, nie mam tego zamiaru, ale może w ten sposób dowiemy się, kim właściwie jest wrzekomy szahzahda.
 Chodziło mi jeszcze o coś, ale nie powiedziałem tego na głos ze względu na Ojca Korzeni, który nie utracił przytomności. Znaleźliśmy przy nim tylko pieniądze i rachunek, o którym już była

45