Strona:Karol May - Sillan I.djvu/71

wolno nam traktować ich obojętnie. Mają wobec nas złe zamiary.
 — Allah! Naprawdę? Jakżeż to?
 — Nie oglądaj się, nie patrz na nich. Nie powinni wiedzieć, że o nich rozmawiamy. Zamierzają nas wydać Persom.
 — Maszallah! Na jakiej podstawie tak sądzisz?
 — Mężczyzna ma na palcu pierścień sillana.
 — Nie mylisz się?
 — Nie. Dobrze, że trzymam tamte pierścienie w kieszeni i nie dałem ci ani jednego. Z pewnością włożyłbyś na palec przynajmniej jeden.
 — Oczywiście, sihdi!
 — Ci ludzie zauważyliby go i wydałoby się, że nie wrzuciłem pierścieni do wody. Chwilowo nie będziemy nosić na palcach żadnego pierścienia.
 — Sądzisz, że zmówili się z Persami?
 — Tak. Ojciec Korzeni piastuje wyższą godność. Zna na pewno wszystkich członków, mieszkających w obwodzie jego działania.

69