Strona:Karol May - Sillan I.djvu/89

 — All — — Al — — lah — —!
 Z przerażenia wyjąkał to jedno słowo.
 — Tak, wyobraź sobie, chcą na nas napaść, zbić nas, a później rozstrzelać. Czy przypuszczałeś, co nam grozi?
 — Nie — nie — nie! — wykrztusił. — I teraz uważam to — — za wykluczone!
 — Jest to dowód, że nie masz pojęcia, jak nikczemni ludzie istnieją na świecie. Ci trzej Persowie chcą wleźć do szałasu, skoro tylko zgaśnie ogień, i wymordować nas.
 — Nie... wyobrażam sobie... — — Nie wyobrażam sobie, aby to było możliwe, effendi!
 — To zbyteczne — myślę za ciebie. Myślę naprzykład, że ci mordercy mają przewodnika, który ich chce zaprowadzić do naszego legowiska.
 Milczał, jak zaklęty. Ciągnąłem więc dalej:
 — Ten nikczemny zdrajca uważa mnie za psa chrześcijańskiego, który jest najgłupszym z pośród ludzi, jakich w ży-

87