Strona:Karol May - Sillan II.djvu/162

łagodzą każde cierpienie, więc będą dlań dobrodziejstwem.
 — Ale dla mnie nie! Po moich policzkach płyną całe strumienie słonej wody — serce moje tonie w nich. Poruszyłeś i mnie swemi słowami. Czy istotnie istnieje tak wielka miłość, jak mówiłeś?
 — Istnieje, drogi Kepeku.
 — Powiedziałeś „drogi Kepeku?“ Emirze, tak nazwał mnie tylko raz jeden w życiu mój effendi. Drogi Kepeku! Nienawidziłem wielu chrześcijan, bo nie mieli w sobie odrobiny miłości, ale tak, jak ty, może mówić tylko chrześcijanin!
 — Chrześcijanie, nie znający uczucia miłości, są tylko chrześcijanami z nazwy.
 — Ale ci Armeńczycy z sępiemi nosami i Grecy i Lewantyńczycy z chytremi oczyma, dbający tylko o swe sakwy, udawali świętoszków. Niechaj Allah przykryje ich głowy czapkami! — Oto i mój effendi!
 Zwrot o czapce, użyty przez onbasziego, jest na Wschodzie często stoso-

160