Strona:Karol May - Sillan II.djvu/27

się stanie z kawą? Widocznie o niej zapomniał, wsunąwszy pod olbrzymi kaftan woreczek z ziarnami, przyniesionemi przez Halefa.
 Napchawszy tszibuki tytoniem i zapaliwszy je, były oficer rzekł:
 — A więc przynosicie mi pozdrowienie od perskiego księcia, którego zowią Hassanem Ardszir-mirza. Był to wielki, bogaty pan; może należał nawet do rodziny szah-in-szaha.
 Gruby Kepek wysunął głowę i rzekł:
 — Tak, musiał to być wielki pan; wyjeżdżając, dał mi jako bakszysz trzy złote tumany.
 Gospodarz, nie skarciwszy go ani jednem słowem, ciągnął dalej:
 — Pewne powody skłaniają mnie do odmawiania gościny Persom. Ale przed tym człowiekiem otworzyłem podwoje swego domu, ponieważ sprowadził go Kara ben Nemzi, którego pokochałem z pierwszego wejrzenia.
 Grubas wsunął znowu głowę i zawołał:
 — Mnie również bardzo się podobał,

25