Strona:Karol May - Sillan II.djvu/82

Ta strona została uwierzytelniona.

dotychczas mahometanie, w kraju powstało głębokie rozgoryczenie. Pierwszym widomym znakiem wrogich nastrojów było zamordowanie konsula francuskiego i angielskiego w Dżidda, prastarym porcie świętej Mekki, którego ludność odznaczała się niezwykłem wprost przywiązaniem do islamu. Represje, powzięte w odpowiedzi przez obydwa mocarstwa, zwiększyły jeszcze gniew i nienawiść. Równocześnie zaczęto ograniczać do minimum władzę Wysokiej Porty nad państwami lennemi. W Serbji zdetronizowano Karę Georgiewicza, ponieważ był oddany sułtanowi, i powołano zpowrotem Obrenowicza. W Mołdawji i na Wołoszczyźnie obrano księciem niejakiego Cuzę. Wszystko to, razem wzięte, wzmogło nienawiść muzułmanów do chrześcijan do tego stopnia, że wybuch wojny stał się nieunikniony. Zaczęła się na Libanie. W Damaszku odbyła się tajna narada między tamtejszym paszą Ahmedem, Abdallahem el Halebi, szeikiem ul Islam, największym mahometańskim dostojnikiem duchownym, i Kurszidem, paszą z Beirutu. Wy-

80