Strona:Karol May - Sillan III.djvu/106

 — Możesz; ja jednak będę rozkoszować się dłużej tym miłym zapachem, bo chcę podążyć za karawaną.
 — Podążyć? Poco?
 — Muszę wiedzieć, co to za ludzie i czego tutaj szukają.
 — Och, sihdi, niech robią, co chcą! Co za korzyść będziesz miał z tego, że twoje oczy ich zobaczą, a twój nos będzie na wieki zapowietrzony!
 — Stan mego powonienia musi mi być, niestety, teraz obojętny, jestem przekonany, że tu doprawdy chodzi o „trupy“, których oczekuje Sefir.
 — W najlepszym razie są to zwykłe trupy, transportowane do Kerbeli albo Meszhed Ali.
 — Nie! Wysłannik wspominał o nich w sposób osobliwy. Poza tem, zwykłe trupy transportowanoby zwykłą drogą, a nie tak tajemniczo wzdłuż Eufratu, po kanale, a potem na ludzkich barkach aż do tego miejsca.
 — A więc, doprawdy, idziesz za nimi?
 — Tak.

104