manie, zamieszkali w Afryce, Egipcie, Turcji, Syrji, Arabji i Tatarji. — Słowo „szia“ oznacza to samo, co „partja“. Szyici odrzucają trzech wspomnianych kalifów, twierdząc, że jedynie Alemu i jego potomkom należy się godność kalifów. Tych spotykamy głównie w Persji i w Indjach; w innych krajach trafiają się jedynie jako jednostki. Ilość ich obliczają na dwadzieścia miljonów, podczas gdy ilość sunnitów wynosi zgórą dwieście miljonów.
Szyici otaczają Alego i jego potomków, zwłaszcza zaś jego synów Hassana i Husseina, tak przesadną i żarliwą czcią, że niektóre skrajne ich sekty uważają wszystkich jego potomków zgoła za wcielenia bóstwa. Pierwotna ich religja, zniekształcona przez naleciałości mistyczne i panteistyczne, uczy pomiatać sunnitami — nienawidzieć ich i prześladować bardziej jaszcze niż żydów, chrześcijan i pogan. Stąd odwieczne zawzięte i krwawe walki pomiędzy wyznawcami tych dwóch sekt. Wiele krwi upłynęło, wiele popełniono okrucieństw, przed których
Strona:Karol May - Sillan III.djvu/11
Ta strona została skorygowana.
9
