Strona:Karol May - Sillan III.djvu/44

że biorą mnie za Peder-i-Baharata. Przypuszczenie to zmieniło się w pewność, gdy mężczyzna zapytał znowu:
 — Podróżujesz pod nazwiskiem Kassima mirzy, nieprawdaż?
 — Kassim mirza, to moje obecne nazwisko, — oświadczyłem.
 Peder-i-Baharat posługiwał się przede mną tem samem właśnie imieniem, dając przytem do zrozumienia, że nie jest zwyczajnym sillem. To też i ja postarałem się przybrać obejście pełne godności i ton przełożonego. Jak bardzo byłem ciekaw, co zaś dopiero mój mały Hadżi — łatwo sobie wyobrazić! Aby nie pozostawać dłużej w nieświadomości, w odpowiedzi mej zawarłem równocześnie pytanie:
 — Czy Sefir wysłał cię do Bagdadu, abyś mnie tam odszukał?
 — Tak, o Panie!
 To wieczne „tak o Panie!“ mogło z łatwością stać się dla mnie niebezpieczne, jeśli miałbym pozostać nadal stroną pytającą i otrzymywać od niego stale tak lakoniczne odpowiedzi.

42