Jeżeli te liczby są, oczywiście, przesadzone, to rzeczą pewną zdaje się to, że pośród wielkiej świątyni Baalu wznosiła się wieża, której podstawa liczyła w swym obwodzie tysiąc kroków, a wysokość sięgała 800 stóp. Składała się z ośmiu kondygnacyj, przyczem każda miała średnicę mniejszą, niż ta, na której spoczywała. Po schodach, ośmiokrotnie obejmujących wieżę od zewnątrz, wstępowało się na wierzchołek wieży. Każda kondygnacja mieściła wielkie sklepione hale, kolumnady, pokoje i korytarze, gdzie posągi, tablice, stoły, krzesła i przyrządy były odlane z czystego złota. W dolnej kondygnacji stał posąg Baala, który ważył tysiąc babilońskich talentów, a więc przedstawiał wartość wielu miljonów talarów. Na górnej kondygnacji znajdowało się obserwatorjum, gdzie astronomowie czynili swe spostrzeżenia. Wszystkie skarby wieży, które, według Diodora, miały wartość 6300 złotych talentów, zostały porwane i wywiezione przez Artakserksesa. Według wschodnich podań, miała na dnie wieży znajdować się stud-
Strona:Karol May - Sillan III.djvu/94
Ta strona została skorygowana.
92