Strona:Karol May - Syn niedźwiednika Cz.1.djvu/15

 — Złośliwy drab!
 — Kto?
 — Ty!
 — Ach! Ja? Jakto?
 — Mściwy!
 — Wcale nie. Skoro mi zadajesz głupie pytania, nie widzę powodu, dla którego miałbym ci dawać dowcipne odpowiedzi.
 — Dowcipne? O biada! Ty i dowcip! Tyle w tobie mięsa, że niema miejsca na dowcip.
 — Oho! Czy zapomniałeś, co przebyłem tam, na starym lądzie?
 — Ay! Jedną klasę gimnazjum? Tak, wiem o tem. Nie mógłbym zapomnieć, gdyż przypominasz mi trzydzieści razy na dzień.
 Gruby uderzył się w piersi.
 — Bo muszę — rzekł. — Właściwie mówiąc, powinienem powtarzać czterdzieści czy pięćdziesiąt razy dziennie, albowiem jestem człowiekiem, którego nie potrafisz nawet godnie uszanować. A poza tem przebyłem nie jedną, ale pełne trzy klasy!
 — Na resztę nie starczyło oleju w głowie...
 — Cicho bądź! Nie starczyło pieniędzy, rozumu było aż nadto. Zresztą, wiem o co ci chodzi. Nie zapomnę tak łatwo tej miejscowości. Wszak tam, po tamtej stronie wyżyn, poznaliśmy się po raz pierwszy.
 — Ay! To był paskudny dzień. Wystrzeliłem

14