Strona:Karol May - The Player.djvu/55

 — Opiszcie okolicę! Ale pamiętajcie, że jedno słowo nieprawdy — przypieczętujecie śmiercią!
 — Jedzie się naprzód przez łąkę, którą tu widzicie. Następnie w las, pod górę. Poza wzniesieniem leży staw. Przy nim obozuje posterunek.
 — Czy las jest gęsty?
 — Tak. Ale prowadzi przezeń wąska ścieżka, rzadko zarosła drzewami, jakby umyślnie wykarczowana, na górę, a stamtąd aż do stawu.
 — Czy z owego wzniesienia można widzieć łąkę, którą musimy teraz przebyć?
 — Nie; drzewa są zbyt wysokie.
 — Indjanie mają zapewne obowiązek nie oddalać się od stawu?
 — Naturalnie; ponieważ jednak muszą zaopatrywać się w żywność, więc któryś z nich może się zapuścić w las, z tej strony góry; w tym wypadku spostrzegłby, jak nadjeżdżacie.
 — Jak są uzbrojeni?
 — W łuki i dzidy.
 — Jak się nazywa wódz wszystkich Yuma, z wami sprzymierzonych?
 — Nie wiem, kto nimi teraz dowodzi. Później miał przybyć Vete-ya, z którym Melton zawarł kontrakt.
 — To wystarczy narazie. Reszty mogę się dowiedzieć potem. Czy byliście w Ures i czy znacie drogę, prowadzącą stamtąd do Almaden-alto?
 — Tak jest.
 — Prawdopodobnie prowadzi obok stawu, o którym mówiliście przed chwilą?

55