Strona:Karol May - Trapper Sępi-Dziób.djvu/14

 — Och, kto pan zacz? — mruknął zapytany w odpowiedzi.
 — Pytam, kim pan jest? — huknął Cortejo.
 — Ja się pytam, kim pan jesteś! — odparł Sępi Dziób. — Jestem Englishman, przednie wykształcenie, przedni ród. Odpowiem dopiero po panu.
 — No dobrze! Nazywam się Cortejo.
 Zdumienie wrzekomego lorda wzrosło.
 — Cortejo? Ach, Pablo?
 — Tak się nazywam — odpowiedział dumnie kandydat na prezydenta.
 — Thunderstorm! To szczególne!
 I ten okrzyk także był szczery. Sępi Dziób był naprawdę zdumiony, że widzi przed sobą Corteja; było to zaś zdumienie nader radosne.
 — Szczególne, nieprawda? — roześmiał się Cortejo. — Nie spodziewał się pan tego. Ale teraz powiedz pan, kim jesteś, sennor!
 — Nazywam się Dryden — odparł zapytany.
 — Dryden? Ach, to kłamstwo! Znam dobrze lorda Drydena. Pan nim nie jesteś!
 Sępi Dziób szybko się zorjentował. Tego doświadczonego trappera niełatwo było zaskoczyć. Wyplunął długie, cienkie pasmo soku tytuniowego tuż koło nosa Corteja i odpowiedział obojętnie:
 — Nie; nie jestem nim.
 Cortejo cofnął głowę i rzekł gniewnie:
 — Miej się na baczności, kiedy chcesz pluć, sennor!
 — Tak też postępuję. Trafiam tego, kogo chcę trafić.

8