Strona:Karol May - Trapper Sępi-Dziób.djvu/22

ślach. Następnie podniósł się, zerknął na kilku kamratów, zapewne najwybitniejszych, aby poszli za nim.
 — Czego chcesz? — zapytał jeden z nich.
 — Mam świetną myśl — rzekł. — Ale Cortejo nie powinien jej znać.
 — Więc mów!
 — Powiedzcie przedtem, co naprawdę sądzicie o Corteju.
 Milczeli niezdecydowani. Wreszcie ktoś oświadczył:
 — Powiedz ty przedtem.
 — No, ja sądzę, że to osioł.
 — Ach! Tego po tobie nie można było poznać.
 — Gdyby można było, okazałbym się większym osłem. Czy istotnie sądziliście, że taki Cortejo może zostać prezydentem?
 — O nie!
 — A więc. W ciemię go bito. Pantera Południa sprzymierzył się z nim, aby go wykorzystać. Czyż nie możemy iść za jego przykładem? Wyrażając się jaśniej, czyż nie możemy zdobyć łodzi na własny nasz pożytek?
 — Bez Corteja? Do licha, to byłby połów nielada!
 — No, cóż wy powiecie?
 — Świetna myśl!
 — Tak, świetna! — potwierdzili pozostali.
 — I łatwa do wykonania — rzekł przywódca.
 — Nie sądzę. Co powie Cortejo?
 — Nic, ponieważ go wcale o zdanie nie zapytamy. Gdybym tylko wiedział, że można wam zaufać!

16