Strona:Karol May - U Haddedihnów.djvu/58

unosił się bardziej, niż na to zwyczaj pozwalał. Był to czarownik. Przez cały czas przekonywał starców o konieczności represyj. Siedzieliśmy obok siebie, otoczeni wojownikami. Halef zapytał szeptem:
 — Nie przeczuwasz, sihdi, co postanowią?
 — Owszem. Z pewnością chodzi o lwy, które przebywają w wadi.
 — Allah! Lew?
 — Nie jeden, lecz kilka. Przecież w tej porze rodzą się młode.
 — Mówiłem ci już, że nieraz bywały tu lwy. Nie jest więc wykluczone, że się znowu pojawiły, i przebywają wśród licznych kryjówek ruin. Cóżto ma jednak wspólnego z nami?
 — Sądzę, że bardzo wiele. Widziałeś triumfujące oblicze czarownika, gdy zaczął mówić o „lwie krwawej zemsty“.
 — Owszem. Miałem wrażenie, że się bardzo cieszy.
 — To radość z naszej pewnej zguby.
 — Za sprawą lwów?
 — Tak.

54