Strona:Karol May - U stóp puebla.djvu/86

jako poduszki. Podczas gdy Zuni podsycał ogień, zapytałem:
 — Jak długo mieszka tu mój brat?
 — Od urodzenia.
 — A czy zna także wodę, która nosi nazwę Flujo blanco?
 — Tak. To niedaleko stąd.
 — Czy tam mieszkają ludzie?
 Było to bardzo ważne dla nas pytanie. Z zainteresowaniem oczekiwałem odpowiedzi. Zuni odezwał się bez wahania:
 — Tak. Mieszkają czerwoni i biali.
 — Od jakiego czasu?
 — Od wielu lat.
 — Czy jest tam pueblo?
 — Tak, pueblo, które od niepamiętnych czasów zamieszkiwali Zuni. Ale pewnego razu przybyli Indjanie z Mexico, z Sonory, — wówczas jeszcze, kiedy ta miejscowość należała do Meksyku. Znaleźli złoto nad wodą i odkupili od Zuni pueblo. Zapłacili bronią, którą później sprowadzili. Odtąd pueblo należało do wodza Yuma. Przed kilkoma laty przybył tu jego wnuk. Przyprowadził ze sobą piękną białą squaw i wielu wojowników z żonami i dziećmi. Zamieszkali w pueblu. Wódz często wyjeżdżał ze swoją squaw do wielkiego miasta, zwanego Frisco, i tylko zrzadka tu zaglądał. Wkrótce potem umarł. Przez długi czas nie widziałem jego białej squaw, ale niedawno znów wróciła wraz z pewnym białym mężczyzną.
 — Czy przyjechali konno?