Strona:Karol May - W Kraju Mahdiego T.1.djvu/139

miejsc. Postawa ich bynajmniej nie zdradzała pewności siebie a twarze ich wyglądały nędznie już teraz. Emir, którego tak odtąd będę nazywał, ponieważ jego „ulubieniec“ dał mu przedtem ten tytuł, podniósł rękę, a na ten znak natychmiast przyszło owych dziesięciu ludzi i otoczyło nas dokoła. Sędzia śledczy zwrócił się natychmiast do służącego:
 — Jak się nazywasz?
 — Barik — odrzekł zapytany.
 — A zatem prawie tak, jak twój miły mokkadem! Skąd pochodzisz?
 — Z Minieh.
 — A przecież powiedziałeś temu effendiemu, że jesteś Beni Maazeh imieniem Ben Szorak! Jak śmiałeś okłamywać człowieka, który w każdym końcu włosa ma więcej rozsądku, aniżeli ty miałeś i mieć będziesz razem z twoimi przodkami i potomkami. Radzę ci mówić prawdę, gdyż nie jestem taki cierpliwy, jak ten eifendi. Czy udawałeś wczoraj ducha?
 — Nie.
 — Dobrze! Przypomnij sobie! My ci w tem pomożemy.
 Na jedno jego skinienie położyli czterej ludzie kłamcę na ziemi i przytrzymali go a „ulubieniec“ zaczął wybijać takt w taki sposób, że ten uczuciowy człowiek krzyknął za piątem uderzeniem:
 — Dość, już się przyznam!
 — Tak przypuszczałem! A więc byłeś jednym ze strachów?
 — Byłem — odrzekł zapytany, leżąc jeszcze na ziemi.
 — Kto byli tamci dwaj?
 — Mokkadem i jego sługa, będący zarazem jego pisarzem.
 — Jak często udawaliście strachy.
 — Ciągle od śmierci właściciela domu.
 — Z tobą jesteśmy już gotowi. Podnieś się i stań pod masztem.