Strona:Karol May - W Kraju Mahdiego T.1.djvu/277

 — O tak! To miano brzmi lepiej, aniżeli właściwe. Skąd on pochodzi?
 — Tego ci już nie powiem.
 — Nie mógł przecież odrazu być łowcą niewolników. Czem był przedtem?
 — Kupcem w Chartumie.
 — Aha, w Chartumie.
 — Tak. Był on pomocnikiem handlarza nazwiskiem Barjad el A...
 Wstrzymał się nagle dzięki mojej nieostrożności. Chciał powiedzieć Barjad el Amin, a właśnie u tego kupca zniknął brat mego przewodnika w Moabdah. Usłyszawszy to imię, podniosłem mimowoli schyloną dotychczas głowę i spojrzałem na mówiącego z takiem zdziwieniem, że musiało go to uderzyć. Toteż zapytał:
 — Znasz może tego człowieka?
 Zaprzeczyłem, on jednak spojrzał mi bystro w twarz i powiedział:
 — Czy mówisz prawdę?
 — Nie byłem jeszcze nigdy w Chartumie.
 — Ale się tam wybierasz.
 — Tak.
 — Do Barjada el Amin?
 — Jakże mogę wybierać się do człowieka, którego nie znam?
 — Kiedy wymówiłem jego imię, zauważyłem na twojej twarzy prawie przestrach. Jest mi to bardzo podejrzane. Ty nie jesteś względem mnie tak rzetelny, jak ja względem ciebie.
 — Nie rozumiem cię wcale. Jestem tu zupełnie obcy, a ty twierdzisz, że znam imiona, których nawet krajowiec nie słyszał.
 — To być może. Czy wiesz, kto jest Ben Wazak?
 — Przewodnik w Moabdah, w którego towarzystwie zwiedzałem jaskinię krokodyli.
 — (Czy rozmawialiście ze sobą?
 — Naturalnie! Rozmawialiśmy o jaskini i mumiach, które się w niej znajdują.