Strona:Karol May - W Kraju Mahdiego T.3.djvu/160

u Kurdów, a ponadto sam wspomniałeś przedtem, że Kardystan jest twoją ojczyzną.
 — Ja wspominałem? kiedy? — pytał, bardziej zakłopotany, aniżeli zdziwiony.
 — Mówiłeś, że Persya jest najbliższym krajem twej ojczyzny, a właśnie najbliżej sąsiaduje ona z Kurdystanem.
 — Któżby brał słowa moje tak ściśle! Przecie to nie koran, emirze! Pochodzę naprawdę z El Damijeh, a przez Kurdystan wędrowałem kilka razy i nie jestem tu tak znany, jak ty naprzykład...
 — Hm, tak sądzisz?
 — Oczywiście, jeżeli wszędzie opowiadają o twoich przygodach...
 — O jakich?
 — O wszystkich... że wymienię tylko walkę z Kurdami Bebbej.
 — O, to największe łotry pod słońcem.
 Użyłem tych dosadnych słów umyślnie, by zobaczyć, jakie wrażenie wywołają one na Salim. I istotnie fala krwi uderzyła mu do twarzy.
 Spostrzegłszy moje badawcze spojrzenie, spytał szybko dla odwrócenia uwagi:
 — Znałeś ich szejka?
 — Gafala Gaboya?
 — Tak.
 — Owszem, poznałem go. Był to najnędzniejszy z łotrów.
 Widziałem, że Sali z trudnością powściąga w sobie gniew, a mimoto w głosie jego można było dosłyszeć ton wzburzenia wewnętrznego, gdy pytał dalej:
 — Czy przypadkiem nie z twojej ręki on zginął?
 — Z mojej nie, bo nie miał odwagi stanąć ze mną do walki, Padł od kuli jednego z moich towarzyszów.
 Zamilczałem oczywiście, że towarzyszem owym był Hadżi Halei Omar. Dowiedziawszy się, co mi było potrzeba, uważałem za zbyteczne dalsze wywnętrzanie się.