Strona:Karol May - W pustyni nubijskiej.djvu/12

 — I dlatego przychodzisz do mnie, ty jego wierny marszałek, i naruszasz dany ci zakaz?
 — Tak, czynię to, gdyż wiesz, że ciebie więcej miłuję, niż jego.
 — Jakąż masz do mnie prośbę?
 — Nie chcę być już dłużej u Murada Nassyra.
 — Dlaczego? Czy ci u niego niedobrze? Czy jesteś z niego niezadowolony?
 — Dobrze mi i jestem zadowolony, ale od wyjazdu z Siut mówi bez przerwy o rzeczach, które mi się nie podobają.
 — O jakich rzeczach?
 — Jestem jeszcze w jego służbie, więc nie wiem, czy mogę go zdradzić.
 — Czy masz może na myśli handel niewolnikami?
 — Słusznie, bardzo słusznie! A więc i ty już wiesz, że Murad jest handlarzem niewolników?
 — Pewnie, że wiem.
 — Więc nie jestem zdrajcą, kiedy o tem z tobą rozmawiam. Murad żąda ode mnie, ażebym pozostał w jego służbie.

8