Strona:Karol May - W pustyni nubijskiej.djvu/13

Jeśli pozostanę, a pochwycą nas, może być ze mną źle.
 — A zatem znowu się boisz?
 — Bać się? Nie! Wiesz, że jestem największym bohaterem pustyni i pragnę przy odpowiedniej sposobności zginąć śmiercią bohaterską, — nie chciałbym jednak, aby mnie powieszono jako handlarza niewolników.
 — Masz zupełną słuszność.
 — Jeżeli i ty jesteś tego zdania, opuszczam natychmiast służbę. Cóż jednak pocznę z sobą? Gdybym cię tak nie miłował, decyzja byłaby łatwa, ale ja, effendi, nie chciałbym się z tobą rozstawać. Jeżeli pozwolisz, to pewną kwestję przedłożę twojej rozwadze.
 — Słucham.
 — Wszyscy wiedzą, że jesteś rozumnym człowiekiem; znasz wszystkie gałęzie wiedzy i przenikasz głębie wszystkich tajemnic, ale masz przecież błąd jeden.
 — Jaki?
 — Brak ci służącego, jakim ja jestem. Darzonoby cię szacunkiem dziesięć

9