Strona:Karol May - W pustyni nubijskiej.djvu/59

kać studzien i na zwiady, a ty zaprowadzisz żołnierzy nad Bir Murat, lecz nie do samej studni, aby cię przypadkiem kto nie zauważył.
 — Czy mam tam na was czekać?
 — Tak, ale niewiadomo jak długo.
 — A jakie nam zajęcie na ten czas wyznaczasz?
 — Żadnego. Nie podjedziecie do studni i będziecie unikali wszelkiego spotkania z ludźmi.
 — Ale gdybyśmy przypadkiem zobaczyli zbliżających się rozbójników, to, oczywiście, powinniśmy ich zaatakować?
 — Nie.
 — Dlaczego nie? Effendi, uważaj, abyś nie popełnił błędu! Gdybyśmy nie skorzystali z tej sposobności, uszliby nam z pewnością.
 — Nie bój się o to. Jeżeli ich spotkacie, macie ich puścić przed siebie tak, żeby was nie spostrzegli.
 — Nie rozumiem tego, ale i tak ci będę posłuszny. Jakże jednak oznaczysz miejsce, w którem mamy na ciebie czekać?

55