Strona:Karol May - W sidłach Sefira.djvu/51

a teraz mówisz o zabieraniu z sobą! Nie, chcę opowiedzieć mojej Hanneh, kobiecie najbardziej niezrównanej pośród kobiet świata, że i ja kiedyś dokonałem czegoś sam jeden. Czy mogę wyruszyć, i to sam?
 — Zmuszasz mnie do powiedzenia: tak — daj więc wyraz swej odwadze.
 — To żadna odwaga!
 — A jednak! Właśnie to, że nie uważasz tego za odwagę, winno mnie skłonić do cofnięcia pozwolenia. Zanim jednak pójdziesz, musimy porobić odpowiednie przygotowania.
 — Przygotowania? — zapytał zdziwiony,
 — Tak.
 — Poco, naco?
 — Ażeby zapobiec nieostrożnościom i błędom. Zabierasz z sobą tylko nóż, zostawiasz tutaj wszelką inną broń, jak również szpicrutę, która większą szkodę wyrządzić może, niż proch i ołów.
 — Sihdi, co ze mną robisz!
 — Ależ nic.
 — Dużo, bardzo dużo! W tym wypadku gdybym się musiał bronić, potrzebna mi będzie, broń!
 — Takich wypadków powinieneś unikać. Po