Strona:Karol May - W sidłach Sefira.djvu/98

cijaninem, Jeżeli już raz się splugawiłeś, jednać minuta więcej nie stanowi!
 Po chwili usłyszałem, jak odsuwano rygiel oraz — szczęk żelaznej sztaby. Otwarto kraty z mocnych plecionych drutów, którą znałem z relacji bimbasziego, i wepchnięto mnie do izby num er pięć. Ledwie wtargnęliśmy, rozległ się głos:
 — Nareszcie, nareszcie przybywacie mnie uwolnić. Nie mogę już dłużej wytrzymać w tych więzach i w tej ciemności!
 — Wytrzymasz dłużej, — odparł, śmiejąc się Sefir. — Tak miłych gości nie puszcza się tak prędko!
 — Ależ zrobiłem wszystko, czego żądaliście! Dotrzymajcie słowa i puśćcie mnie na wolność!
 — Uspokój się, kochanku... jeszcześmy z tobą nie gotowi!
 — Czego jeszcze chcecie?
 — Dałeś nam tylko jeden okup. Żądamy więcej!
 — Tylko jeden? Toć tyle żądaliście; to bardzo dużo! Suma, jaką wam podpisałem stanowi cały prawie mój majątek!
 — Właśnie dlatego nie jesteśmy z tobą gotowi. Chcemy twój całkowity majątek, a nie prawie cały!
 — Allah kerihm — zmiłuj się Boże! Co wam